هدا خیاط - استادیار زبان و ادبیات فرانسه، عضو هیات علمی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

در این مقاله با استفاده از روش توصیفی و تحلیل انتقادی و با تأکید بر مفهوم آموزش زبان-فرهنگ و اهمیت آموزش مهارت­های بینافرهنگی در یادگیری زبان‌های خارجی سعی شده است تا دو کتابزبان فرانسه آموزش و پرورش ( کتاب‌ فرانسه سال اول و دوم دورۀ راهنمایی تحصیلی)مورد نقد و بررسی قرار گیرد. در این تحقیق سعی کردیم ارتباط آموزش فرهنگ و زبان مادری (مبدأ) و زبان خارجی (مقصد) در این دو کتاب را بررسی کنیم. رویکرد آموزشی این کتاب­ها، رویکرد نیمه سمعی-بصری است و با توجه به پیشرفت‌های علمی در زمینۀ آموزش زبان‌های خارجی، این کتاب‌ها نتوانسته‌اند همگام با دانش روز و منطبق با رویکردهای نوین یاددهی/یادگیری زبان فرانسه روزآمد شوند. با وجود این، تنها کتاب‌های موجود برای دانش‌آموزانی هستند که زبان فرانسه، زبان اصلی آن‌ها در مدرسه می‌باشد و آزمون نهایی پایۀ نهم نیز بر مبنای آن­ها طرح می‌شود. مقالة حاضر با هدف توصیف و تحلیل انتقادی محتوای کتاب‌های فرانسة سال هفتم و هشتم متوسطۀ یک از لحاظ پرداختن به آموزش زبان-فرهنگ و مقوله­های بینافرهنگی نگاشته شده است. در راستای آموزش فرهنگ مقصد و با ملاحظات بینافرهنگی، ایجاد انسجام بیشتر میان آموزش فرهنگ و زبان مادری با آموزش مؤلفه­های بینافرهنگی ضروری می­نماید.

آموزش زبان-فرهنگ, زبان فرانسه, رویکرد کنشی, بینافرهنگی, زبان­آموز