شناسایی آسیب در سازه های کامپوزیتی با استفاده از بردار باقیمانده مودال و الگوریتم ژنتیک نخبه گرا

در مقاله حاضر روش دو مرحله ای برای سازه های بزرگ مقیاسی مثل کامپوزیت ها ارائه شده که فقط از داده های مودال استفاده شده است. در گام اول که مکان یابی محتمل آسیب انجام شده از بردارهای نیروی مودال باقیمانده استفاده می شود. در گام دوم که شدت یابی مقادیر آسیب می باشد از کمینه سازی توابع هدف بر پایه نسبت بین توابع پاسخ فرکانسی سیستم ها با استفاده از ژنتیک نخبه گرا استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

بردار نیروی باقیمانده ، توابع پاسخ فرکانسی ، نخبه گرایی ، تئوری برشی مرتبه اول ، ورق کامپوزیت