تأثیر مؤلف ههای شهرسازی ایرانی- اسلامی بر خیابان شهری و تعاملات اجتماعی (نمونه موردی: خیابان جنت مشهد)

اسلام به عنوان آخرین و کاملترین دین برای زندگی اجتماعی بشر، چارچوب جمعی را ترسیم می کند و فرایند شکلیان حرکتبر اساس قاعده ی (انا الله و انا الیه راجعون) است بر این مبنا دین اسلام قواعد و الگوی خاص خود را دارد و ضرورتی انکارناپذیر است زیرا فضای زیست اجتماعی و فرهنگی هر ملت، به طور طبیعی تحت تأثیر اقتضائات محیطی و فرهنگیان است.شهر اسلامی میبایست تجلی گا ه خصوصیات و دستورات دین مبین اسلام باشد، و تبدیل به جایگاه زیست مؤمن گردد. اینشهر بر اساس آموزه های اسلامی می بایست جایگاه تقوی، امنیت، عدالت و در نهایت رسیدن به خدا را برای مؤمن فراهم سازد.الگوی سراسر شهرهای اسلامی خاورمیانه، دارای ویژگیهای شکلی و کالبدی ویژهای دانست ه شده است: یك د ژ سده یمیان های، یك بازار کانونی در کنار آن، یك یا چند گرمابهی همگانی در همسایگی مسجد، مدرسه، کاروانسرا، الگوهای باریكو تنگ و درهم خیابانها، کوی و برزنهای وابسته به نژادهای گونه گون، خانهها با سرای میانی، دژ و باروی سدهی میانهای،میباشد.هدف اصلی این تحقیق را میتوان بررسی مؤلفههای شهرسازی اسلامی در محدوده خیابان جنت مشهد قلمداد نمود. روشتحقیق توصیفی تحلیلی است و از مشاهدات میدانی و تهیه پرسش نامه در این امر ب هعنوان ابزارهای گردآوری اطلاعات -گرفته شده است. همچنین نتایج حاصل از پرسش نامه بوسیله آزمون تحلیل عاملی مورد بررسی قرار گرفتهاند.

کلیدواژه ها:

شهرسازی ایرانی- اسلامی ، خیابان شهری ، تعاملات اجتماعی