بررسی همبستگی شاخص های مناسب سنجش ظرفیت برد گردشگری در بافت های تاریخی (نمونه موردی: منطقه 12 تهران)

در بین شهرهای ایران، شهر تهران از نظر گردشگری موقعیت ویژه ای دارد و بافت تاریخی آن ، دارای بیشترین اثر تاریخی درمحدوده شهر است .در کل مفهوم ظرفیت برد گردشگری به عنوان یک ابزار برای برنامه ریزی در مناطق گردشگری قابل درکاست. این یک تکنیک پویاست ، که نتیجه آن ممکن است و در جهت توسعه ظرفیت گردشگری بافت تاریخی منطقه 12 تهرانتغییر کند و پیامد های مطلوبی را نشان دهد بنابراین ضروری است مورد توجه قرار گیرد. با هدف شناسایی ابعاد و مؤلفه های تحققظرفیت برد گردشگری در بافت تاریخی منطقه 12 شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت. مقاله ی حاضر از لحاظ روش توصیفی –تحلیلی- پیمایشی بوده و نوع روش کاربردی است و در نمونه مطالعاتی مورد نظر بررسی قرار گرفت.برای تعیین شاخص های مناسب سنجش ظرفیت برد گردشگری بعد از تدوین پرسشنامه ، شاخص های اجتماعی ، اقتصادی ، کالبدی- اکولوژیک و جذب گردشگر در بافت تاریخی منطقه 12 تهران مورد سنجش قرار گرفت و جامعه ی آماری شامل شهروندان ، ساکنان منطقه 12 تهران،کارشناسان و متخصصان برنامه ریزی شهری و منطقه ای و... است که 240909 نفر می باشد که بعد از محاسبه ی فرمول کوکران383 نفر بدست آمد و نمونه آماری به صورت نمونه گیری تصادفی 80 نفر از بین متخصصان و کارشناسان برنامه ریزی شهری ومنطقه ای در نظر گرفته شد. و بعد از جمع آوری داده های لازم با پرسشنامه به صورت (پیمایشی- میدانی) با آزمون آماری همبستگی پیرسون در نرم افزار spss معیارها و شاخص ها موردتجزیه و تحلیل قرارگرفته و در نهایت پیشنهادها و راهبردها ارائهشد. نتایج تحقیق نشان می دهد : از میان متغییرهای تحقیق میزان بهره وری از زیرساخت های گردشگری از سطح معناداری 005.کمتر می باشد و با اطمینان 95 درصد قابل تایید است. و بیشترین شدت همبستگی را نشان می دهد. از میان شاخص های کالبدی –اکولوژیک ، با سطح معناداری 0.000 است و از سطح معناداری 005 . کمتر می باشد و با اطمینان 95 درصد قابل تأیید است.

کلیدواژه ها:

ظرفیت برد ، ظرفیت برد گردشگری ، بافت تاریخی ، منطقه 12 تهران