مقایسه تطبیقی مفهوم فضای شهری در رویکرد ایرانی_اسلامی و غربی (بررسی نظریات سوریا ای ماتا)

انجام فعالیت های گوناگون در فضای شهری جزئی از فرهنگ گذشته به حساب می آمد. حال آنکه اکنون فضاهای شهری ازلحاظ کیفی تعریف خاصی ندارد به نظر می رسد جهان مادی گرایی امروز بیشتر در پی افزایش بازدهی و کمیت اقتصادیاست و این کمیت گرایی باعث بازماندن از موضوع کیفی شده است بدین سبب کمرنگ شدن حضور مردم در فضاها انجاماین مهم را ضروری میسازد. تلاش این پژوهش در ارزیابی و مقایسه تطبیقی بین مولفه های سازنده کیفیت فضاهای شهریاز نگاه نظریه پردازان غربی و نیز اندیشمندان ایرانی اسلامی است. به نظر می رسد وجود پر رنگ روابط اجتماعی از موثرترینمولفه های افزایش کیفیت فضاهای شهری محسوب می شود. شهر و محلاتی که با تنوع فرهنگ و سلایق شهروندان،فارغ از برنامه ریزی دو بعدی طرح جامع، فضای زندگی و رُشد ساکنین بوده؛ هم اکنون در چارچوب الگوی تقلیدی تعیینسرانه و کاربری طرح های جامع و تفصیلی که با غفلت از مبانی نظری اصیل اسلامی و سبک زندگی ایرانی همراه بود. زندگیو سلامت شهروندان را با مخاطره رو به رو نموده است. و این موضوع ضرورت بازبینی و آسیب شناسی. ضعیت موجود را بهمتخصصین و مدیران شهری گوشزد می نمایند با اینکه شهرسازی دستوری لزوما شهرسازی خوبی را نتیجه نمی دهد امادستورات بد منتهی به ناهنجارای در نظام شهرسازی می شود. یکی از فضاهای جغرافیایی که از دیرباز انعکاس دهنده ایده-لوژی نظام های حاکم بوده پدیده شهر است بر این اساس شهر اسلامی بازتابی از اندیشه های متعالی دین مبین اسلام درتمامی جوانب میباشد اسلام به عنوان یک فضای فرهنگی و یک فضای ارتباطی ممتاز بر مناظر شهری، سیمای ظاهریشهرها، ساختارهای آنها، نحوه کارآنها و ارتباط آن ها با یکدیگر و با محیط اطرافیانشان تاثیر گذاشت.

کلیدواژه ها:

شهرسازی اسلامی ، سوریا ماتا ، نظریه پردازان غربی ، فضای شهری