امیر فرهمندصابر - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، واحد استهبان، دانشگاه آزاد اسلامی، استهبان، ایران

سیستم حمل و نقل همگانی به عنوان ارتباط دهنده فضا و فعالیت در یک نظام شهری محسوب می گردد. حمل و نقلهمگانی بخشی اساسی از این سیستم می باشد که افزایش کارایی آن نقشی کلیدی در بهبود عملکرد حمل و نقل شهری ایفامی کند. بهبود مطلوبیت حمل و نقل همگانی به خصوص سیستم اتوبوسرانی نه تنها از طریق ایجاد زیر ساخت ها مانندخطوط اختصاصی و مسیرهای ویژه ناوگان پیشرفته و ایستگاه های متناسب با انها امکان پذیر است بلکه با استفاده از برخیراهکارهای مدیریتی و مهندسی بدون صرف بودجه ای چشمگیر می توان توانمندی سیستم اتوبوسرانی را ارتقا داد. همچنینعدم ارائه چارچوبی برای پیشنهاد راهکارهای مهندسی بهبود سیستم ، از شکاف های موجود در مطالعات پیشین است. در اینپژوهش، به بیان اثرات مثبت حمل ونقل پایدار و ویژگی های آن و هم چنین بررسی ویروس کووید 19 و روش های انتقالآن توسط سیستم حمل و نقل پرداخته شده است و در پایان به ارائه راهکارهایی که میتواند به حمل و نقل اصولی و مهندسیپایدار در دوره شیوع این ویروس بیانجامد، اشاره گردیده شده است.

سیستم حمل و نقل عمومی، پیشگیری مهندسی، افزایش کارایی، کووید 19 ،مدیریت شهری