اکو توریسم در راستای توسعه پایدار

با توسعه توریسم بین المللی و عمومیت یافتن آن، دیدگاه جامعه درباره محیط و ارتباط آن با توریسم دچار تحولشده است . به طوریکه امروزه جامعه جهانی مسائل زیست محیطی را با دقت و حساسیت زیاد مراقبت و پی گیری میکند و رایج شدن مفاهیمی چون طبیعت گردی، گردشگری سبز و گردشگری پایدار ناشی از حساسیت های مورد اشارهو افزایش آگاهی گردشگران درباره ارزشمندی محیط و ضرورت حفاظت از آن به منظور توسعه این صنعت است . توسعهپایدار فرآیندی است که طی آن مردم یک کشور نیازهای خود را بر می آورند و زندگی خود را ارتقا می بخشند، بدوناینکه از منابعی که به نسل های آینده تعلق دارد مصرف کنند . بنابراین این توسعه را زمانی پایدار می خوانیم کهمخرب نباشد و امکان حفظ منابع ؛ اعم از آب، خاک، منابع ژنتیکی، گیاهی و جانوری را برای آیندگان فراهم آورد . درتوسعه پایدار اصل این است که منابع طبیعی پایه به گونه ای محافظت شوند که نسل های آینده دست کم بتوانند بهاندازه نسل کنونی تولید و مصرف کنند . انواع توریسم را با توجه به عملکرد توریست ها می توان به پایدار و ناپایدارتقسیم کرد. از میان انواع توریسم، اکوتوریسم ، با توسعه پایدار هم خوانی و سازگاری بیشتری دارد . اکوتوریسم پایدارتوریسمی است که از نظر اکولوژیکی پایدار باشد، یعنی به نیازهای فعلی اکوتوریست ها پاسخ دهد و به حفظ و بسطفرصت های اکوتوریستی برای آینده بپردازد و به جای صدمه زدن به اکولوژی، در جهت پایداری آن تلاش ورزد.واقعیت این است که علیرغم برخورداری از جاذبه های طبیعی فراوان اکوتوریسم، کشور با مشکلات و موانع گوناگونیدر جذب طبیعت گرد مواجه بوده که مانع از گسترش آن شده و خسارت جبران ناپذیری به منابع طبیعی وارد آمدهاست. بر این اساس هدف این پژوهش شناخت چالش هاوموانع موجود و ارائه پیشنهادات و راهکارهایی برای توسعهاکوتوریسم پایدار در ایران است . این پژوهش از نوع کیفی و روش آن توصیفی تحلیلی است که با بررسی منابعاسنادی و کتابخانه ای انجام شده است.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، توسعه ، توسعه پایدار ، محیط زیست ، توریسم پایدار