تأثیر محافظه‌کاری شرطی بر هزینه سرمایه سهام عادی

در این پژوهش رابطه محافظه‌کاری شرطی و هزینه سرمایه سهام عادی مورد بررسی قرار گرفته‌ است. جهت اندازه‌گیری نرخ محافظه‌کاری شرطی در سطح سال- شرکت از مدل کالن و همکاران (2009)، و برای بررسی تأثیر محافظه‌کاری شرطی بر هزینه سرمایه سهام عادی در سطح شرکت و در سطح پرتفوی سهام، از مدل سه عاملی فاما و فرنچ (1993) استفاده شده است. داده‌های مورد استفاده شامل نمونه‌ای مرکب از 82 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در طی سال‌های 1380 الی 1388 می‌باشد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌ها از مدل رگرسیون چندمتغیره برمبنای داده‌های مقطعی و سری زمانی استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌های پژوهش نشان می‌دهد که بین محافظه‌کاری شرطی و هزینه سرمایه سهام عادی شرکت رابطه معکوس و معنی‌داری وجود دارد و هرچه درجه محافظه‌کاری شرطی بیشتر باشد، هزینه سرمایه سهام عادی شرکت کاهش می‌یابد. همچنین، نتایج حاکی از این است که بین محافظه‌کاری شرطی و هزینه سرمایه پرتفوی سهام عادی رابطه مثبتی وجود دارد. رابطه مذکور در خصوص پرتفوی سهام شرکت‌های با محافظه‌کاری متوسط و پرتفوی سهام شرکت‌های با محافظه‌کاری بالا معنی‌دار می‌باشد، اما در مورد پرتفوی سهام شرکت‌های با محافظه‌کاری پایین معنی‌دار نیست.

کلیدواژه ها:

محافظه‌کاری شرطی ، هزینه سرمایه سهام عادی ، عدم تقارن زمانی ، مدل سه عاملی فاما و فرنچ