مروری بر روش های مسیریابی بر پایه الگوریتم های فراابتکاری در شبکه های موردی بین خودرویی

شبکه های موردی بین خودرویی زیرمجموعه ای از شبکه های موردی متحرك می باشند که می توانند جهت ارتباط در سیستم های حمل ونقل هوشمند مورد استفاده قرار گیرند این شبکه ها مانند شبکه های متحرك موردی ساختار خاصی نداشته و در آن ها گره های تشکیل دهنده شبکه، خودروهای در حال حرکت هستند. یکی از مسائل مهم در ارتباطات خودرو به خودرو مسیریابی بین خودروها است که در چند سال اخیر تلاش های زیادی در این زمینه انجام شده است. البته توجه به این نکته ضروری است که ارتباطات خودرو به خودرو حالت خاصی از شبکه های موردی متحرك هستند؛ اما به علت ویژگی های خاص شبکه های بین خودرویی مانند تحرك پذیری بالا و محدودیت های خاص حرکتی روش های مسیریابی مورد استفاده در شبکه های موردی متحرك برای شبکه های بین خودرویی مناسب نمی باشد و نیازمند ارائه روش های مسیریابی خاص شبکه موردی بین خودرویی می باشد و روش های متفاوتی تا به حال برای این شبکه ها معرفی شده است. در واقع شبکه موردی بین خودرویی به علت نداشتن زیرساخت و هم چنین نداشتن گره مدیر و از طرفی به علت اینکه توپولوژی شبکه متغیر با زمان دارند، در قسمت های مختلف علی الخصوص در بحث مسیریابی نیاز به الگوریتم های کارا و متفاوت با شبکه های دیگر دارند. در این مقاله برخی پروتکل های مسیریابی در شبکه موردی بین خودرویی شرح داده شده و مزایا و معایب آن ها مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

شبکه های موردی بین خودرویی ، مسیریابی ، الگوریتم های فرا ابتکاری