وحی از دیدگاه امام خمینی و ابن عربی
محل انتشار: کنفرانس بین المللی فقه،حقوق و پژوهش های دینی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 710
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCA01_059
تاریخ نمایه سازی: 2 آذر 1399
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر به بیان معانی وحی و بررسی تطبیقی نظرات امام خمینی و ابن عربی ، درخصوص مسأله وحی و نقد برخی از نظرات ایشان می پردازد. امام خمینی درک حقیقت وحی را جز برای کمل اولیای الهی ممکن نمی داند. ایشان علت تنزل ملائکه را قوت روحانیت نبی و میزان طهارت نفس را در کیفیت ارتباط با عوالم غیب و نزول وحی مؤثر می دانند و معتقدند برخی از مراتب آن حتی برای من خوطب به نیز کشف نشده است. به عقیده ابن عربی اگر انسان از مرتبه بشریت به مرتبه روحانیت ارتقاء یابد خداوند بدون واسطه با او سخن می گوید. به عقیده او سخن گفتن خدا با انسان به طور مطلق پایان نیافته بلکه آن چه موجب تشریع بوده به پایان رسیده است. او دریافت وحی برای پیامبر اکرم (ص) را دارای دو وجه اجمالی و تفصیلی می داند که اولی را وحی فرقان و دومی را وحی قرآن می نامد. از نظر او پیامبر اکرم (ص) از تمامی گونه های وحی برخوردار بوده است و چون وحی بر پیامبر با رؤیا آغاز شده افتضای کمال پیامبر در هر فضیلتی این است که آغاز فرآیند تکاملی وحی با رؤياباشد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا بنی اسدی
استادیار دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
علی عسکری یزدی
دانشیار دانشکده معارف و اندیشه اسلامی دانشگاه تهران، تهران، ایران