مطالعه فقهی- حقوقی اکراه در معاملات در ایران

یکی از شرایط درستی و صحت هر معامله ای رضا و قصد از سوی طرفین معامله است. گاهی اوقات در معاملات طرفین از این جهت ناراضی اند که ناگزیر به انجام معامله بودند. گاهی ممکن است شخص دیگری با تهدید نسبت به جان، آبرو و مال، فرد را على رغم میل باطنی به انجام معامله ی موردنظر خود وادار نماید. به این نوع قرارداد و معامله، معاملات اکراهی گفته می شود که در قانون برای آن تکالیفی مشخص شده است. اراده عنصری اساسی در عقود و معاملات بوده و همواره از دریچه های مختلفی مدنظر فقها و حقوقدانان قرار گرفته است و شرایط صحت آن مورد بررسی قرار گرفته است. برای انجام هر قرارداد و معامله ای که بین دو و یا چند نفر به عنوان طرفین معامله، لازم است که طرفین قصد انشای آن قرارداد را داشته باشند و این قصد و اراده باید بدون هرگونه فشار بیرونی و به بیانی دیگر بایستی بدون اشکال و ایراد حاصل گردد. تحقیق حاضر می کوشد تا تاثیر اکراه در معاملات در ایران را از نظر فقه و حقوق داخلی بررسی کند.