بررسی اثربخشی آموزش خود دلگرم سازی بر بهبود تمایز یافتگی خود و تحمل پریشانی مادران کودکان کم توان ذهنی شهرستان چالوس

این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش خود دلگرم سازی بر تمایز یافتگی خود و تحمل پریشانی مادران دارای کودک کم توان ذهنی در دبستان نیازهای ویژه کوثر چالوس به روش نیمه آزمایشی صورت پذیرفته است. جامعه ی آماری این پژوهش را ۹۵ نفر از مادران دارای کودک کم توان ذهنی دبستان نیازهای ویژه کوثر چالوس در سال تحصیلی ۹۷- ۱۳۹۶ تشکیل داده اند. نمونه برداری به روش هدفمند صورت پذیرفته است. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه های خود متمایز سازی ( DSI - R ) و مقیاس تحمل پریشانی (DTS) استفاده شده است. ۳۰ نفر از مادرانی که در سطح پایین تری از تمایز یافتگی خود و تحمل پریشانی در قرار داشتند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شده است. یافته ها حاکی از آن است که آموزش خود دلگرم سازی بر تمایز یافتگی خود و تحمل پریشانی مادران دارای کودک کم توان ذهنی تاثیر گذار نبوده، بلکه در خصوص متغير تمایز یافتگی خود بر مؤلفه ی جایگاه من" و در خصوص متغير تحمل پریشانی بر مؤلفه ی " تحمل پریشانی هیجانی" به صورت مستقیم اثر گذاشته است.

کلیدواژه ها:

خود دلگرم سازی ، تمایز یافتگی خود ، تحمل پریشانی ، مادران کودکان کم توان ذهنی