طراحی و تبیین الگوی همکاری میان سازمانی در صنایع دارویی کشور

با افزایش رقابت و پیش رفتن به سوی جهانی شدن، اکثر سازمان ها با تغییرات قابل توجهی روبه رو گردیده اند که آنها با ناگزیر از به کارگیری روش های جدیدی نموده که تطابق بیشتری با محیطشان دارد. مواردی مثل پیچیدگی دنیای کسب و کار، تحولات اقتصادی، تکنولوژی های نوین و سرعت تغییر نیازهای مشتریان، سازمان های کنونی را مجبور ساخته تا به سمت ساختارهای مبتنی بر همکاری روی آورند و از مزایایی چون جریان سریع اطلاعات، تصمیم گیری گروهی، هماهنگی هرچه بیشتر با شرکای تجاری و همه جانبه نگری بهره گیرند. در این تحقیق ما به دنبال ارائه مدلی به منظور ارزیابی عواملی مؤثر بر همکارری میان سازمانی هستیم. بدین منظور ابتدا با مرور ادبیات و پیشینه تحقیق به شناسایی ابعاد مؤثر بر همکاری پرداخته شده است. بدین ترتیب محرک ها، توانمندسازها، قابلیت ها، آسیب پذیرها و دستاوردهای همکاری میان سازمانی مشخص شده است. سپس با استفاده از روش دلفی به تعیین مؤلفه های مؤثر در هر بعد پرداخته شده است. در مرحله بعد با استفاده از روش معادلات ساختاری میزان روابط میان ابعاد مشخص شده است. در نهایت براساس مدل تحقیق به تبیین ارتباط میان ابعاد و ارائه راهکارهای به منظور بهبود میزان تأثیر مؤلفه ها پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

همکاری میان سازمانی ، صنعت داروسازی ، محرک های همکاری ، توانمندسازها ، آسیب پذیرها ، قابلیت ها ، دستاوردها