بررسی بکارگیری هیومیک اسید با سطوح مختلف آبیاری بر کیفیت

در این پژوهش اثر محلول پاشی چهار غلظت هومیک اسید 0، 100، 400، 1000 میلی گرم بر لیتر و دو سطح آبیاری (استاندارد و نیمه استاندارد) بر کیفیت رای گراس چند ساله مورد بررسی قرار گرفت. اثر محلول پاشی هومیک اسید و میزان آبیاری بر میزان جذب عناصر ماکرو و آهن معنی دار نشد اما ، کاربرد هومیک اسید اثر معنی داری بر میزان جذب عنصر روی داشت. بیشترین میزان جذب عنصر روی در گیاهان شاهد و کمترین میزان آن در گیاهانی که با استفاده از 400 , میلی گرم بر لیتر هومیک اسید تیمار شده بودند مشاهده شد. تیمار آبیاری در سطح پنج درصد بر میزان رشد گیاه اثر معنی داری داشت و آبیاری نیمه استاندارد در مقایسه با آبیاری استاندارد سبب افزایش میزان رشد گیاه گردید، با اعمال آبیاری نیمه استاندارد ، گیاهانی که با 400 , میلی گرم بر لیتر هومیک اسید تیمار شدند کمترین میزان رشد را نشان دادند. به نظر می رسد در مواردی که استفاده از هومیک اسید موثر بوده غلظت 400 , میلی گرم بر لیتر و پس از آن 1000 , میلی گرم بر لیتر قابل توصیه می باشد. در برخی موارد نیز عدم استفاده از هومیک اسید در مقایسه با به کار گیری آن نتیجه رضایت بخش تری فراهم نموده است.در مورد سطوح متفاوت آبیاری نمی توان به نتیجه واحدی رسید. زیرا آبیاری استاندارد و نیمه استاندارد با توجه به صفت مورد بررسی نتایج متفاوتی به دست داده است. چنانکه در هنگام بررسی کیفیت ظاهری چمن ، آبیاری استاندارد سبب ایجاد کیفیت مطلوب تری گردیده است. اما انجام آبیاری به شیوه نیمه استاندارد در مقایسه با روش دیگر باعث بهبود رشد شده است. در سایر موارد تفاوت دو شیوه آبیاری معنی دار نمی باشد.مصرف 400 , میلی گرم بر لیتر هومیک اسید سبب ایجاد بالاترین کیفیت ظاهری گردید. از سوی دیگر آبیاری استاندارد نیز در مقایسه با آبیاری نیمه استاندارد ، کیفیت ظاهری چمن را بهبود بخشید.مصرف 400 , میلی گرم بر لیتر هومیک اسید و آبیاری استاندارد سبب جذب بیشترین میزان ازت در بافت برگ گردید.

کلیدواژه ها:

هومیک اسید ، محلول پاشی ، کیفیت ظاهری چمن ، جذب عناصر.