هم آفرینی آینده، حلقه مفقوده مدیریت مخاطرات طبیعی : تاکید بر کاهش خطر پذیری سیلاب ها

کشور ایران به لحاظ شرایط اقلیمی همواره در معرض انواع بلایای طبیعی قرار دارد و هر ساله بحران های طبیعیمانند سیل و زلزله و ... هزینه های هنگفت اقتصادی و اجتماعی سنگینی به ملت و دارایی های کشور تحمیل می کند کهبعضاً جبران ناپذیر است. از آنجا که آینده همیشه با عدم قطعیت و رخداد مسائل پیچیده همراه است و سایه عدم قطعیتو رویدادهای پیچیده منجر به شکست برنامه ریزی های مبنی بر روش های سنتی مدیریت می شوند، اتکاء به روش هایکنونی پیش بینی، پاسخگوی نیاز به مدیریت های کلان در جهت رویارویی با حوادث ناشی از بلایای طبیعی نیست، لذابرای رویارویی با تغییرات آینده، باید فراتر از سازگاری با محیط اندیشید و به دنبال بهره گیری از شیوه های جدید مدیریتمخاطرات بود. در این راستا، هم آفرینی آینده راه حلی مناسب را در اختیار مدیران قرار می دهد که بر پایه آن می توانندبرای افق های کوتاه و بلند مدت برنامه ریزی نمایند؛ بدون اینکه بلایا و حوادث طبیعی بتواند بنیاد برنامه ها و راهبردها رادر هم شکند. آینده نگاری همکاری محور به بیان پیامدهای آتی تصمیمات فعلی، پیش بینی مسائل و مشکلات آینده، آغازطراحی راه حل های بدیل می پردازد تا در نهایت جامعه گزینه های بیشتری داشته باشد. بر این اساس در این مطالعه بهبررسی نقش آینده نگاری همکاری محور در مدیریت مخاطرات طبیعی و کاهش خطر پذیری ناشی از سیلاب ها پرداختهمی شود. رویکرد این تحقیق کیفی و مروری است و با بررسی ادبیات نظری حاکم بر آینده نگاری ، آثار و پیامدهای تفکرآینده نگر برای آمادگی و پیشگیری از صدمات و خسارات ناشی از مخاطرات طبیعی آینده تبیین و تشریح می گردد.

کلیدواژه ها:

هم آفرینی آینده ، آینده نگاری ، مخاطرات طبیعی ، خطر پذیری ، سیلاب