مجتبی صانعی - عضو هیئت علمی پژوهشکده حفاظت پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری
مهدی اژدری مقدم - عضو هیئت علمی گروه عمران دانشگاه سیستان و بلوچستان
نوید علیزاده وحید - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران - سازه هیدرولیکی
مونا غفوری اذر - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های ابی

آبشستگی آبشکن های قائم یکی از دلایل اصلی تخریب انها است تحقیقات بسیاری برای شناسایی این پدیده مخرب انجام شده و روشهایی برای کنترل آن پیشنهاد شده است دراین مقاله به بررسی تاثیر طول صفحات مستغرق نسبت به دماغه آبشکن در میزان کاهش آبشستگی آبشکن های قائم در شرایط آب زلال پرداخته شده است ازمایشها در پژوهشکده حفاظت خاک و آب خیزداری انجام شدند مقدار طول صفحات در جهت جریان نسبت به دماغه 2/5 ، 5 ، 7/5 و 10 سانتی متر درنظر گرفته شد نتایج نشان داد ند که صفحه با طول 7/5 سانتی متر 59 درصد میزان حداکثر عمق آبشستگی و 67 درصد حجم آبشستگی را نسبت به شرایط بدون استفاده از صفحه کاهش می دهد.

آبشکن، کنترل آبشستگی، صفحه مستغرق، مدل ازمایشگاهی، آب زلال