بررسی آزمایشگاهی اثر روکش ژئوسنتتیک بر عملکرد ستون سنگی در خاک غیراشباع

ستون های سنگی به عنوان یک روش کم هزینه با کمترین اثرات زیست محیطی در بهسازی خاک های سست و کم مقاومت یا مستعد روانگرایی بسیار موردتوجه قرارگرفته است. با پیشرفت صنایع پلیمر و کاربرد روزافزون آن در مسائل ژئوتکنیکی، استفاده از روکش های ژئوسنتتیک نیز به عنوان عاملی محصورکننده برای ستون سنگی رواج داشته و موجب افزایش مقاومت نهایی و کاهش تغییرشکل ها می شود. ازآنجاکه به طور طبیعی در ساختگاه های مهندسی، حالت خاک غیراشباع غالب است، در این پژوهش به بررسی آزمایشگاهی اثر مکش بافتی در درجه اشباع های 2، 25 و 80 درصد و روکش ژئوسنتتیک بر رفتار بار-تغییرمکان و همچنین تغییر شکل های ستون سنگی روکش دار در خاک غیراشباع پرداخته شده است. آزمایش ها به صورت مدل فیزیکی 1g با بستر ماسه و بارگذاری پی دایرهای بر تکستون سنگی با سرعت بارگذاری ثابت در طول آزمازیش انجام شده است. مدل فیزیکی از ستون سنگی به کاربرده شده در این آزمایش در مقیاس 1:10 نسبت به نمونه های میدانی ساخته شده است. نتایج آزمایش بار-تغییرمکان نشان می دهد اثر روکش ژئوسنتتیک در درجه اشباع متفاوت یکسان نیست اما به طورکلی موجب افزایش ظرفیت باربری و سختی و همین طور کاهش تغییر شکل های ستون سنگی می شود. همچنین بررسی استفاده از روکش ژئوسنتتیکی صرفاً در ناحیه دارای شکم دادگی که حدوداً تا 3 برابر قطر ستون سنگی است نشان داد که میتوان با روکش نمودن بخشی از طول ستون و صرف هزینه کمتر، نتایج قابل ملاحظه ای انتظار داشت.

کلیدواژه ها:

ستون سنگی ، خاک غیراشباع ، ژئوسنتتیک ، بهسازی خاک