بهبود عملکرد تقاطع های غیر همسطح میدان زیرگذر شهری از طریق اعمال شیوه کارکرد تبادل های لوزوی واگرا در بخش همسطح آنها

در ایران تقاطعات غیرهمسطح با طرح هندسی میدان زیرگذر در بسیاری از شهرها مورد استفاده قرارگرفته اند. تجربه عملکرد این نوع تقاطع ها نشان داده است که در حجم های ترافیکی بالا به ویژه در شرایطی که حجم ترافیکگردش به چپ رویکردهای ورودی تقاطع بالامی باشد، این فرم تقاطع به لحاظ ظرفیتی دچار مشکل می شود. در این مقاله، نتایج حاصله از یک پژوهش با استفاده ازتکنیک شبیه سازی به منظور بررسی امکان بهبودعملکرد این نوع تقاطع ها از طریق اعمال شیوه کارکرد تبادل های لوزوی واگرا Diverging Diamond Interchange در بخش همسطح آنها ارائه شده است. نتایج حاصله از اعمال این تغییر بر روی یکی از تقاطع های موجود شهر یزد امیدوار کننده بوده و نشان داده است که با اعمال این تغییر، میانگین وزنی زمان سفر کلو زمان سفرگردش به چپ به ترتیب به میزان 33 % و 61 % کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

تقاطع لوزوی واگرا ، میدان ، شبیه سازی ترافیکی ، تقاطع نامتعارف ، تقاطع غیرهمسطح