سعید حمزه - دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی دانشگاه شهید چمران اهواز
عبدعلی ناصری - دانشیار گروه آبیاری و زهکشی دانشگاه شهید چمران اهواز
علی خانمیرزایی - دانشجوی دکتری خاکشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات اهواز
پیوند پاپن - کارشناس ارشد خاکشناسی سازمان آب و برق خوزستان

خصوصیات خاک از نقطه ای به نقطه دیگر تغییر می کند. شناخت این تغییرات جهت برنامه ریزی دقیق، مدیریت مزرعه،تعیین تناسب اراضی برای کشت و یا تعیین میزان آب لازم جهت آبشویی، تعیین الگوی کشت و پیش بینی عملکرد امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. اغلب تخمین پارامترهای طرحهای آب وخاک با استفاده از روشهای ساده برآورد نقطه ای و یا با استفاده از روابط همبستگی انجام می شود. در روشهای کلاسیک به دلیل در نظر نگرفتن پراکنش نقاط و فاصله مکانی و یا زمانی آنها، امکان دستیابی به دقت مطلوب ، همیشه امکانپذیر نمی باشد. به نظر می رسد که تکنیک زمین آمار بتواند در این ز مینه موثر باشد. از مهم ترین این روش ها می توان به روش های تیسنTIN ،IDWکریجینگ و کوکریجینگ اشاره نمود. در این مقاله کاربرد دو روش زمین آماری (کریجینگ و IDW در برآورد هدایت هیدرولیکی قسمتی از دشت شاوور در استان خوزستان مورد بررسی قرار گرفته است. جمع بندی نتایج بدست آمده از تجزیه نیم تغییرنما و ارزیابی روشها در این تحقیق نشان داد نیم تغییر نمای ضر یب آبگذری خاک منطقه عموما از مدل خطی تبعیت می کند و بطور کلی نتایج حاصل از آنالیز نیم تغییرنمای ضریب آبگذری، همبستگی مکانی خوبی را برای ضریب آبگذری در منطقه مورد مطالعه نشان نداد.

هدایت هیدرولیکی، زمین آمار، کریجینگIDW دشت شاوور