فائزه یعقوبی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه بیرجند

در سالهای اخیر، توجه روانشناسان به مقوله روانشناسی مثبت گرا1 جلب شده است، به گونه ای که این جنبش به حوزه مدیریت و رفتار ســازمانی هم راه یافته اســت. مفهوم جدیدی که به تازگی توســط لوتانز2 ، معرفی شــده و برگرفته و مشــتق شــده از رفتار سـازمانی مثبت گرا اسـت، سـرمایه روانشـناختی3 است. امروزه بسیاری از پژوهشگران بر این باوراند که سرمایه روانشناختی در سازمان نقش پراهمیتی را ایفا میکند. همانطور که میدانیم زیر بنای تمامی سازمانها را منابع انسانی آن سازمان یعنی کارکنان تشـکیل میدهند بنابراین هدایت رفتار کارکنان به سـمت و سـوی رفتار سازمانی مثبت و برخورداری آنان از مؤلفه های سرمایه روانشـناختی به گونهای مطلوب میتواند زمینه پیشـرفت همه جانبه سازمان را ایجاد نماید. هدف از پژوهش حاضر ارائه تعریف کامل از مفهوم سرمایه روانشناختی و مؤلفه های آن (خودکارآمدی/ اعتماد بهنفس4 ، خوشبینی5 ، امیدواری6 و انعطاف پذیری/ تاب آوری( 7 اسـت، همچنین به اهمیت و کاربرد آن در سازمان پرداخته خواهد شد. تا بتوان با استفاده از آن کیفیت متغیرهای ســازمانی را بهبود بخشــید و عملکرد مطلوب را در ســازمان افزایش داد به گونه ای که روند رشــد و دســتیابی به اهداف ســازمان تسـریع شـود. نتایج بدسـت آمده از پژوهش حاضـر حاکی از آن اسـت که سـرمایه روانشـناختی میتواند متغیرهای سازمانی را به گونه ای مثبت سازماندهی نماید و همچنین تأثیر مثبتی بر بهبود عملکرد همه جانبه سازمان داشته باشد

سرمایه روانشناختی، سازمان، ماهیت سرمایه روانشناختی و کاربرد.