ارزیابی پایداری فضاهای شهری بر اساس معیارهای SEC(نمونه مطالعاتی: مناطق 8،12،22 تهران)

امروزه توسعه شهرها و افزایش روزافزون جمعیت مشکﻻت پیچیده ای درزمینه اجتماعی، اقتصادی و زیستمحیطی به همراه داشته است؛ اما دراین بین فضاهای شهری به عنوان یکی از مهمترین ارکان شهر میتواند تا حدودی فرصت را برای برون رفت از این مشکﻻت فراهم نموده و دستیابی به میزان معینی از پایداری در شهر را افزایش دهد که درک این امر در وهله اول نیازمند تحلیل پایداری فضاهای شهری در شرایط موجود آنهاست. بدین منظور تمرکز اصلی پژوهش حاضر سنجش میزان پایداری در فضاهای شهری 3 منطقه 8، 12 و 22 به عنوان نمونه ای از فضاهای شهری شهر تهران بوده است؛ بنابراین نخست بر اساس مدل ارزیابی جامع پایداری )sec( به استخراج شاخصهای اصلی پژوهش پرداخته و سپس از طریق پرسشنامه اقدام به جمعآوری اطﻻعات و کمی سازی این شاخصها در فضاهای شهری موردمطالعه کرده است، درنهایت به منظور تحلیل داده ها نیز تکنیک تصمیم گیری چندمعیاره )AHP( مورداستفاده قرارگرفته است.یافته های تحقیق بیانگر این نکته است که تفاوتهای آشکاری در میزان اهمیت هریک از معیارها در پایداری فضاها وجود داشته و معیار اقتصادی در باﻻترین رتبه و کیفیت محیطی در پایین ترین رتبه قرار دارد، همچنین از بین 18 فضای موردمطالعه در 3 منطقه، میدان نبوت در منطقه 8 به عنوان پایدارترین فضا و سبزهمیدان در منطقه 12 به عنوان ناپایدارترین فضا ارزیابی شده است که این تفاسیر با ارائه آگاهی از وضعیت پایداری فضاها میتواند نقش مهمی در اتخاذ تصمیمات و برنامه ریزی درست و تخصیص بهینه منابع جهت بهبود رفاه ساکنین برای دستیابی به فضایی پایدار داشته باشد.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، پایداری ، مدل SEC ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی