احمدرضا کابلی - استاد گروه معماری موسسه آموزش عالی مهر اروند
سوزان کیوانی - استاد گروه معماری دانشکده سما واحد شوشتر
طاهر سعیدی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری موسسه آموزش عالی مهر اروند

از کوچه پس کوچه های باریک و قدیمی شهرهای سنتی که بگذری به دربی کوچک و رنگ و رو رفته می رسی که در پشت آن عمارتی از بهشت نهفته است، عمارتی که محال است در پشت هشتی سحرآمیز و دالان تنگ و تاریک پنهان شده، آن آرامش و زیبایی و حوض و تخت و هنر را بتوان حدس زد. در این عمارات اوج احترام به محرمیت مقدس شمرده می شد، به همین دلیل از معماری سنتی به معماری درونگرا عنوان می شود. معماری درونگرا بعد از ورود به عصر مدرن و تکنولوژی دست خوش تغییراتی شد که در آن دیگر نه اثری از هشتی و اندرونی بود نه اثری از رعایت سلسله مراتب، محرمیت و اهمیت و کاربری مکان؛ حوض آب جای خود را به پارکینگ داد و اتاق ها در دور تا دور حیاط به ارتفاعات رفته و به آپارتمان تبدیل شد، وایران با سرعتی بیش از پیش به سوی مدرن شدن حرکت کرد. در ابتدای این مقاله برآن شدیم تا با تشریح معماری و خانه سازی در هر دو دوران سنتی و مدرن پرداخته و تاثیر بی رویه فرهنگ غرب در دوران قاجار و نهایت برگشت به سوی معماری مدرن در دوران پهلوی و در آخر وجود آشفتگی حاضر بپردازیم.

معماری سنتی، عمارت، محرمیت، درونگرا، معماری مدرن،آشفتگی