شبیه سازی تاثیر استفاده از ژئوتکستایل در پایداری بدنه کانال های خاکی تحت اثر بارهای گسترده ساکن

پایدارسازی دیوارها و بدنه کانال های خاکی در مناطق ی که خاک آن ها خواص ژئوتکنیکی لازم برای اجرای کانال را نداشته باشد، از موارد مهمی است که باید مد نظر قرار گیرد . در این گونه شرایط، یکی از راه حل های مقابله با ریزش بدنه ، استفاده از ژئوتکستایل می باشد. در این تحقیق شبیه سازی ریاضی جهت بررسی تاثیر ژئوتکستایل بر خصوصیات مکانیکی خاک های با خواص ژئوتکنیکی ضعیف انجام شده است. در این راستا با تغییر طول و فاصله صفحات ژئوتکستایل در مکان های مختلف از بدنه کانال، اث ر آن بر کاهش تغییر شکل بررسی شد. همچنین این موضوع در تراکم و رطوبت های مختلف خاک مورد بررسی قرار گرفت . هدف اساسی در این مط العه کاهش تغییر شکل بدنه و افزایش باربری خاک می باشد . در این راستا از نرم افزارPLaxisاستفاده شد که این ن رم افزار با استفاده از تئوری مور -کولمب تحت قانون الا ستوپلاستیک عمل شبیه سازی را انجام می دهد. از طرفی کرنش ها و تغییرشکل های ایجاد شده در این نرم افزار توسط تکنیک گسسته سازی المان محدود انجام می شود. بر اساس نتایج بدست آمده مشخص گردید که افزایش تعداد ژئوتکستایل ها تاثیر به مراتب بیشتری نسبت به افزایش طول آن ها دارد . نتایج نشان داد که افزایش طول ژئوتکستایل از دو به سه متر روی تغییر شکل خاک تاثیر چندانی ندارد؛ این در حالی است که افزایش دو به سه عدد در تعداد ژئ وتکستایل ها خاک را در مقابل تنش های بالا پایدار می سازد. در این تحقیق مشخص گردید که برای مدول الاستیسیته2/5 مگاپاسکال، کارگذاری ژئوتکستایل به فواصل 30 سانتیمتر در حدود 36 درصد تغییر شکل خاک را نسبت به حالت بدون استفاده از ژئوتکستایل کاهش می دهد

کلیدواژه ها:

ژئوتکستایل ، تغییر شکل خاک ، شبیه سازی PLaxisبارگذاری محوری