گونه بندی کاربندی های مساجد شیراز( نمونه های موردی: مسجد وکیل، مسجدمشیر، مسجد نصیرالملک، مسجد جامع عتیق، مسجد جامع نو، مسجد سیاوشون)

از آنجا که معماری ایران دارای پلان چهارگوش و پوشش گنبدی بوده است لذا نحوه انتقال مقطع چهارگوش به مقطع دایره نیازمند بکارگیری تکنیک های ساختمانی مناسبی بوده است. در این میان کاربندی پیشرفته ترین تکنیک انتقالی و حاصل شناخت معماران ایرانی نسبت به علم هندسه و ریاضیات پیشرفته است. بررسی عمیق تکنیک کاربندی نشان دهنده گونه های هندسی مختلفی است که نشان دهنده خلاقیت و اشراف هندسی و ساختمانی معماران ایرانی می باشد. در همین راستا این پژوهش کوششی است برای شناسایی انواع کاربندی هایی که در مساجد شیراز به دست معماران ایرانی استفاده شده. مساجدی که مورد بررسی قرار گرفتند شامل مسجد عتیق، مسجد جامع نو، مسجد مشیرالملک، مسجد نصیرالملک، و مسجد سیاوشون می باشد. لذا در ابتدا به تعریف و تاریخچه کاربندی پرداخته و سپس زمینه هایی که کاربندی بر روی آن اجرا میشود تشریح گشته است. در نهایت نیز به گونه شناسی انواع کاربندیهای مساجد ذکر شده، پرداخته و دسته بندی کاملی از آنان ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

کاربندی ، رسمی بندی ، نقش هندسی ، معماری سنتی ، مساجد شیراز.