بررسی رابطه بین تاب آوری وامید به زندگی در نوجوانان بر اساس نظریه روانشناسی مثبت نگر

هدف از این پژوهش بررسی رابطه تاب آوری و امید به زندگی در نوجوانان بر اساس نظریه روانشناسی مثبتنگراختصاص دارد. بررسی پژوهش های انجام شده در این زمینه نشان می دهد حمایت والدین و اطرافیان در کسبسلامت وبهتر شدن کیفیت زندگی فرزندان تاثیر گذار می باشد و هم چنین یافته های پژوهشی نشان داده است کهروانشناسی مثبت نگر به عنوان یکی از نظریه های جدید در روانشناسی با ارایه راهکارهای چون خوش یبنی،افزایش امید، مقابله با افکار نا کارامد و مزاحم، از بین بردن افکار منفی و تقویت روحیه انعطاف پذیری در شرایطبحرانی و برنامه ریزی هدفمند برای آینده ، به افزایش تاب آوری و امید به زندگی در نوجوانان که در سنین حساسیهستند کمک می کند. تاب آوری، مشارکت فعال و سازنده فرد در محیط پیرامونی خود و توانمندی فرد در ایجادتعادل زیستی روانی معنوی در شرایط پر خطر است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، امید به زندگی ، نوجوانان ، روانشناسی مثبت نگر