تأثیر آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر خودپنداره، تاب آوری تحصیلی و انگیزش پیشرفت دانش آموزاى دختر پایه اول دوره دو متوسطه شهر اهواز

زمینه: یادگیری خود تنظیمی شامل راهبردهایی است که دانش آموزان به کار می برند تا شناخت های شان را تنظیم کنند و همچنین راهبردهای مدیریتی است که آنها برای کنترل یادگیری شان به کار می گیرند. هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش راهبردهای یادگیری خود تنظیمی بر خودپنداره، تاب آوری تحصیلی و انگیزش پیشرفت دانش آموزان دختر پایه اول دوره دو متوسطه شهر اهواز بود. مواد و روش: روش پژوهش حاضر آزمایشی (پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل) بود. این پژوهش بر روی سی نفر از دانش آموزان دختر پایه اول دوره دو متوسطه شهر اهواز صورت گرفت که به صورت تصادفی انتخاب و سپس در گروه آموزش راهبردهای یادگیری خود تنظیمی و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های خودپنداره، تاب آوری تحصیلی و انگیزش پیشرفت بود. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین نمرات تاب آوری تحصیلی (مهارت ارتباطی، جهت گیری آینده، مسئله محور و مثبت نگر) و خودپنداره، و انگیزش پیشرفت در گروه آموزش خود تنظیمی در پس آزمون و پیگیری نسبت به پیش آزمون و در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت (P<0/01)، ولی بعد خودپنداره بین دو گروه تفاوت معنادار وجود نداشت و همچنین بین انگیزش تحصیلی بین دو گروه شاهد افزایش بودیم. نتیجه گیری: یافته ها از اثر بخشی آموزش راهبردهای یادگیری خود تنظیمی بر افزایش خود پنداره و تاب آوری تحصیلی در دانش آموزان دختر حمایت می کند و تلویحات مهمی در توجه به آموزش های مبتنی بر خود تنظیمی در بهبود انگیزش تحصیلی وکاهش مشکلات تحصیلی دانش آموزان دارد.

کلیدواژه ها:

راهبردهای خودتنظیمی ، خودپنداره ، تاب آوری تحصیلی ، انگیزش پیشرفت