تفاوت رویکردهای ریاست و مدیریت در سازمان های پروژه محور

بحث ریاست، مدیریت و رهبری در حکمرانی مبحث شناخته شده ای در ایران نی ست و مامعمولاً تفاوتی میان واژه های مدیر و رئیس قائل نیستیم. این در حالی است که نظر به روند تحول رویکرد مدیریتی سازمان ها نشان می دهد که از زمانی که به دلیل رشد سازمان های مدرن و افزایش دانش نیروی کار، مالکان از عهده مدیریت تمام امور سازمان برنیامدند، فرایند تغییر رویکرد ریا ست به مدیریت آغاز شد. به علاوه سیر تاریخی موضوع بیانگر تداوم حاکمیت رویکرد فرد محور، تا زمانی به عنوان تنها رویکرد و پس از آن با ظهور نگرش اقتضایی در مدیریت، در ترکیب با رویکرد سی ستم محور، در سازمان ها ا ست. ا شتراک مفاهیم مورد مطالعه در مو ضوع فرد محوری، به نحوی ن شانه شباهت خانوادگی سه مفهوم رئیس، مدیر و رهبر می باشد. لکن فارغ از این موضوع ما با یک دگردیسی در شکل و معنای یک مفهوم مواجه هســتیم که آغاز روند آن با تفکیک مالکیت از مدیریت بوده اســت. این تفکیک بســتر را برای کشــف، آزمایش و کنترل شــیوه های مختلف حکمرانی سازمان ها فراهم ساخت و منجر به تولید انواع نظریه ها و مکاتب مدیریتی و رهبری گردید. در زمینه صنعت احداث کشور، هر چند مشکلات متعدد محیطی در دور ساختن این صنعت از رویکرد توسعه یابنده و تحول آفرین اثر به سزایی داشته است، لکن در حالی که معه از سیستم ارباب منشی خارج شده و بستر فرهنگی کاملاً تغییر کرده ا ست، به نظر می رسد نظم اداری و سازمانی این شرکت ها متناسب با پیشرفت نظم اجتماعی، ارتقا نیافته است. مجموع مباحثات صورت گرفته با تعدادی از متخصصان باسابقه صنعت احداث کشور نشان می دهد در بیشتر شرکت های صنعت مذکور رویکرد ریاستی ناشی از عدم تفکیک مالکیت و مدیریت حاکم و مدیریت حرفه ای مبتنی بر سیستم نهادینه نشده است که اثر جدی بر میزان ماندگاری این شرکت ها در دراز مدت گذارده است.

کلیدواژه ها:

رئیس ، مدیر ، ریاست ، مدیریت ، حکمرانی ، ماندگاری