نشوز و احکام ان در فقه امامیه و اهل سنت

نشوز: به معنای خروج یا سرکشی زن یا شوهر از حقوق واجب یکدیگراست که مصداقی خروجی ازفرمانبری خداوند باشد. در فقه امامیه و همچنین مذاهب اهل سنت، به بررسی واژه «نشوز» و مصادیق آن توجه شده است که مطالعه حاضر به بررسی وجوه تشابه و افتراق دیدگاه های فقهای امامیه واهل سنت در زمینه «نشوز» پرداخته است. براساس یافته های مطالعه حاضر اکثر فقهای امامیه و همچنین فقهای اهل سنت، عدم اطاعت کامل و بی قید و شرط زوجه از زوج را مصداق «نشوز» نمی دانند مهم ترین مصادیق «نشوز» از دیدگاه آنها، عدم تمکین کامل جنسی زن از شوهر، خروج از منزل بی اذن شوهر بدون قصد رجعت وهمچنین تمرد از وظایف همسری که در قرآن و روایات معتبر ذکر شده اند را مصداق «نشوز» می دانند و زن در صورت دارا بودن این ویژگی ها «ناشزه» می شود و حق نفقه نیز از وی سلب می شود.

کلیدواژه ها:

نشوز ، فقه امامیه ، مذاهب اصل سنت ، نفقه