توسعه ی الگوی انتخاب همکار جهت اتحاد راهبردی مبتنی بر روش تحلیل پوششی داده ها (مطالعه موردی یک شرکت دارویی در ایران)

رشد روزافزون نوآوري هاي تکنولوژیک در کنار گسترش سطح دسترسی به بازارهاي جهانی، رقابت را براي شرکت هاي فعال در صنایع مختلفبه ویژه صنایع با فنّاوري پیشرفته به شدت دشوار نموده است. شرکت ها براي رویارویی با چالش هاي موجود، حفظ جایگاه و دست یافتن به سطوحدرآمدي بالاتر باید سطح برون سپاري فعالیت هایشان را افزایش دهند .این امر با افزایش وابستگی آنها به تأمین کنندگان و توزیع کنندگان وعملکردشان همراه است. در بسیاري از صنایع با فنّاوري بالا، اتحادهاي استراتژیک در راستاي بهبود عملکرد شرکت به موضوعی بااهمیت تبدیلگردیده است. این شرکتها از طریق اتحادها می توانند به منابع خارجی دانش دست یابند و این دانش را در خلق محصولات، کالاها و خدماتنوآور به کارگیرند. بر همین اساس تعداد اتحادهاي استراتژیک در دهه گذشته افزایش یافته است. ارزیابی هاي مناسب قبل از اتحاد می تواند ریسکشکست اتحاد را به میزان قابل توجهی کاهش دهد به همین منظور شرکت ها نیازمند یک الگوي مناسب براي ارزیابی همکاران تجاري بر اساسمعیارهاي مدنظرشان جهت اتحاد راهبردي هستند. این پژوهش ضمن تشریح کلی این فرایند مدلی مفهومی را با استفاده از روش تحلیل پوششیداده ها و مناسب ترین معیارها، براي ارزیابی همکاران تجاري هم درزمینه تأمین و هم توزیع جهت اتحاد راهبردي ارائه می نماید. این پژوهش هم ازداده هاي قطعی و هم بازهاي براي ارزیابی گزینه هاي موجود استفاده نموده و پس از انتخاب مناسب ترین گزینه ها براي اتحاد راهبردي مجددا بافرض ایجاد اتحاد به ارزیابی گزینه هاي انتخاب شده پرداخته است تا تأثیر اتحاد راهبردي را بر کارایی آنها نشان دهد.

کلیدواژه ها:

اتحاد راهبردی ، تحلیل پوششی داده ها ، تئوری خاکستری ، شریک تجاری ، معیارهای انتخاب همکار