مطالعه تطبیقی شیوه های جبرات خسارات ناشی از نقض حقوق مالکیت صنعتی در حقوق ایران و کنوانسیون های بین المللی

مالکیت صنعتی به عنوان بخشی از حقوق مالکیت معنوی شاخه ای از حقوق تجارت است که حقوق غیر مادی ناشی از علایم مشخص کننده مانند علایم تجاری یا صنعتی و یا خدماتی، اسم تجاری ، سمبل یا علامت و مشخصات منشاء کالا را مورد مطالعه قرار داده و به حقوق حاصل از خلاقیت و نوآوری از قبیل : ورقه های اختراع ، گواهی اشیاء مصرفی و بالاخره به اشکال و ترسیمات و مسایل راجع به رقابت نامشروع و سوء استفاده از حقوق مالکیت صنعتی می پردازد.امروزه مالکیت صنعتی، چه در حقوق داخلی و چه در سطح بین المللی، به علت الزامات بازرگانی بین المللی و روابط اقتصادی کشورها با یکدیگر، مورد حمایت جدی قرار گرفته است. با پیدایش این نوع مالکیت، مسائل حقوقی جدیدی، پدیدار شد و حقوق دانان را با چالش های مختلفی روبه رو کرده است. یکی از این مسائل بیمه این نوع مالکیت می باشد. به هر حال و با توجه به تمام مسائل موجود در این زمینه، امروزه با توجه به اهمیت اقتصادی و ارزش بالای آفرینه های فکری از یک سو و ترس از ورود خسارت به این اموال یا ایجاد مسئولیت برای تجار و مخترعان از سوی دیگر، ضرورت دارا بودن شیوه هایی برای جبران خسارات ممکنه بیش از پیش آشکار شده است. برای تحقق این امر راه کارهایی وجود دارد که در این مقاله سعی داریم به آنها بپردازیم. تا ببینیم چه شیوه هایی برای جبران خسارات ناشی از نقض حقوق مالکیت صنعتی در نظام حقوقی ایران وجود دارد آیا همان قواعد عام حقوق مدنی در اینجا هم حاکم است یا اینکه قواعد جدیدی پیش بینی شده است.

کلیدواژه ها:

نقض حقوق مالکیت صنعتی ، جبران خسارات وارده ، حقوق ایران ، کنوانسیون های بین المللی