تسهیم دانش

تسهیم دانش فرایندی است تعمدی، که استفاده مجدد از دانش،توسط سایر افراد را امکان پذیر می سازد و هدف از آن انتقال گستره عظیمی ازتجارب به نسل بعدی کارکنان می باشد چرا که دانش می تواند از طریق اخراج،بازنشستگی،استعفا و یا حتی ارتقاء از بین برود.داشتن نگرش مثبتنسبت به تسهیم دانش از جانب افراد می تواند باعث ایجاد فرصت های جدید و خلق نوآوری در فضای سازمان شده و موفقیت بیشتری برای افراد وسازمان فراهم کند.تسهیم دانش موثر بین اعضای سازمان منجر به کاهش هزینه ها در تولید دانش،و تضمین انتشار بهترین روش های کاری، درداخل سازمان شده و سازمان را قادر به حل مسائل و مشکلات خود می نماید.تسهیم دانش دارای ابعادی چون نگرش،فرهنگ سازمانی، ساختارسازمانی،فناوری اطلاعات،اعتماد اجتماعی،روابط اجتماعی و فردی و کارگروهی می باشد.نگرش گویای نگرشی است که کارکنان نسبت به تسهیمدانش در محیط کاری خود دارند.فرهنگ سازمانی بیان کننده مجموع عقاید،ارزش ها،برداشت های مشترک افراد نسبت به تسهیم دانش میباشد.ساختار سازمانی میزان رسمیت امور و میزان تمرکز قدرت و تصمیم گیری می باشد.گسترش استفاده از فناوری اطلاعات میان اعضاء، دسترسیسریع تر و آسان تر را در زمینه دانش مورد نظر برای آن ها فراهم می سازد و این امر منجر به افزایش تسهیم دانش در سازمان ها می گردد. اعتماداجتماعی میزان اعتماد و اطمینان همکاری،دانش و تخصص همکاران می باشد.روابط اجتماعی و فردی بیان کننده میزان ارتباط افراد با وظایف واطلاعات دیگران است.کارگروهی میزان تمایل فرد به انجام کارهای گروهی می باشد.انجام فعالیت در قالب یک گروه نیازمند انتقال دانش افراد بهیکدیگر می باشد که منجر به افزایش تسهیم دانش می گردد.

کلیدواژه ها:

تسهیم دانش ، فرهنگ سازمانی ، فناوری اطلاعات ، اعتماد اجتماعی