محمدرضا شمسی - دانشجوی کارشناسی مدیریت صنعتی، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران

امروزه سرمایه اجتماعی نقشی بسیار مهم در سازمان ها و جوامع ایفا می کند. شبکه های روابط جمعی و گروهی، انسجام بخش میان انسانها، سازمان ها و انسان ها، و سازمان ها با سازمان ها است. در غیاب سرمایه اجتماعی،سایر سرمایه هااثربخشی خود را از دست می دهند و بدونسرمایه اجتماعی پیمودن راه توسعه و تکامل فرهنگی و اقتصادی،ناهموار و دشوار می شود. سرمایه اجتماعی،مجموعه هنجارهای موجود در سیستمهای اجتماعی است که موجب ارتقای سطح همکاری اعضای آن جامعه و پایین آمدن سطح هزینه تبادلات و ارتباطات می شود.نقش سرمایه اجتماعیدر تامین امنیت اجتماعی چه از جهت جلوگیری از بروز ناهنجاری ها و انواع جرایم اجتماعی و به تبع آن از جهت زمینه سازی مشارکت مثبت وفعال فرد در زندگی اجتماعی،اساساً از طریق تاثیرگذاری ارزش ها و هنجارهای اجتماعی در چگونگی رفتار افراد اعمال می شود. نوعدوستی، صداقت، وفای به عهد، قانونمداری،و صلح و دوستی را از مولفه های تشکیل دهنده سرمایه اجتماعی بر می شمارند.با این حال بایستی برمشارکت و اعتماد عمومی بیش از سایر مولفه ها تاکید گردد.بر اساس نتایج تحقیقات بدست آمده تاکنون سه بعد ساختاری،رابطه ای و شناختیبرای سرمایه اجتماعی تعریف شده است. بعد ساختاری وضعیت غیر شخصی پیوند های بین افراد یا واحد ها را توصیف می کند.بعد رابطه ای توصیفکننده انواع روابط شخصی ای است که افراد با همدیگر، بواسطه تاریخی از تعاملات گسترش داده و بر روابط خاصی همچون احترام و رفاقت،که رفتارافراد را تحت تاثیر قرار می دهد،تمرکز دارد.بعد شناختی به منابعی که فراهم کننده مظاهر، تفاسیر و سیستم معانی مشترک در میان طرفین است،اشاره می کند.

سرمایه اجتماعی، نوع دوستی، صداقت، وفای به عهد، قانون مداری