محمدرضا شمسی - دانشجوی کارشناسی مدیریت صنعتی، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران

عدالت از نشانه های عقلانیت و سلامت فکری و اخلاقی یک جامعه و یکی از عوامل مهم رشد و توسعه معقول وهمه جانبه و زمینه ساز همه فضیلتها و کمالات و حافظ حقوق و کرامت انسانی است.رعایت عدالت رمز بقا و پایداری جریان پیشرفت سازمان و کارکنان آن است.عدالت و اجرای آنیکی از نیاز های اساسی و فطری انسان است که همواره و در طول تاریخ،بستری مناسب برای توسعه جوامع انسانی فراهم کرده است. عدالت سازمانی،به ادراک کارکنان، از انصاف و رفتارهای عادلانه شغلی اشاره می کند. در تقسیم بندی انواع عدالت سازمانی،سه مفهوم عدالت توزیعی، عدالت رویهای و عدالت تعاملی مطرح شده است. عدالت توزیعی به انصاف ادراک شده از ستاده ها و پیامد هایی اشاره دارد که افراد دریافت می کنند. عدالترویه ای به رعایت انصاف در رویه ها و مقررات مورد استفاده در تعیین نتایج و پیامدهای کارکنان،به رعایت انصاف در فرایند ها و روش های تصمیمگیری رسمی مورد استفاده برای تعیین و توزیع پاداش ها اشاره دارد. شفافیت در نقش ها و وظایف سازمانی و روش های انجام دادن کار از مصادیقبارز عدالت رویه ای هستند.عدالت تعاملی مطرح می کند که کیفیت رفتار بین شخصی در طول اجرای رویه ها در تعیین قضاوت های انصاف،توجیهیا توضیحات ارائه شده در درک انصاف مهم و موثر است و احتمال اینکه رویه های تصمیم گیری منصفانه نگریسته شود را افزایش می دهد.

عدالت سازمانی، عدالت توزیعی، عدالت رویه ای، عدالت تعاملی