بررسی نقش و رنگ در بافت پارچه های دارایی یزد با رویکرد بهبود کسب و کار صنعت پارچه

آثار هنری همواره منعکس کننده نظر هنرمندان بوده اند. به طور کلی از جمله علل تأثیر پذیری هنرها بر یکدیگر شرایط سیاسی و فرهنگی میانآن ها بوده که البته حضور هنرمندان ایرانی گواه این ادعاست. ایران به عنوان کشوری با پیشینه فرهنگی و هنری بسیار طولانی یکی از قطب هایمهم صنایع دستی جهان است؛ لذا به نظر میرسد این حوزه نیازمند وجود الگوی مناسب توسعه در راستای تغییرات و تحولات اجتماعی و جهانیاست. پارچه های دست بافت ایرانی با وجود سابقه دیرینه، دارای گستره ای وسیع از نقش، رنگ، بافت و با ترکیب بندی های خاص بوده و حائزاهمیت بسیار هستند. یزد که قدمتش در بافت انواع پارچه های مرغوب (ترمه- زری- دارایی) به روزگاران اولیه اسلامی میرسد در زمان صفویه بهجایگاهی بس والا رسید و هنوز بازمانده های تولیدات ابریشمین یزد در موزه های جهانی خودنمایی میکند؛ اینجاست که هنرمندان یزد را مجبورمی کنند پارچه ابریشمین صادر کنند و پارچه های حریر و ترمه با کیفیت ببافند. واردات بی رویه پارچه های خارجی تأثیر زیادی بر روی تولیدپارچه های دست بافت داشته است. در این مقاله سعی شده تا با نگاهی دقیق تر به پارچه بافی یزد که مدتی است به هنر غریب تبدیل شده، علاوهبر آشنایی با این میراث کهن و ماندگار، گوشه ای از مشکلات این هنر را بررسی کرده و با توجه به نقش این هنر غنی و ارزشمند در اقتصاد، جهتبالا بردن اشتغال زایی و کارآفرینی در راستای بهبود کسب و کار به رونق و احیای هرچه بهتر این صنعت کمک کرد.

کلیدواژه ها:

پارچه بافی ، دارایی بافی ، رنگ ، نقش