بررسی ژئومورفولوژی ساحلی آستارا با رویکرد برنامه ریزی توسعه با هدف ارائه الگوی کلان بهینه کاربری اراضی

تحقیق حاضر تحت عنوان بررسی ژئومورفولوژی ساحلی با رویکرد برنامه ریزی توسعه با هدف ارائه الگوی کلان بهینه کاربری اراضی صورت گرفته است. در این پژوهش سعی بر این بوده تا با ارائه و تدوین چهارچوب علمی راهکار مناسب مبتنی بر تحلیل فضایی، کاربری های اراضی به گونه ای تعیین شود تا حداقل آسیب پذیری محیطی و حداکثر بهره وری را در پی داشته باشد. جهت نیل به اهداف تحقیق مقالات و کتب مرتبط با موضوع تحقیق گردآوری شده و بر اساس مطالعات صورت گرفته روش تحقیق تدوین گردید. در ابتدا داده های تحقیق شامل توپوگرافی، زمین شناسی، پوشش گیاهی، منابع آب، تصاویر ماهواره ای و داده های زیست محیط تهیه شده و پس از تحلیل های اولیه یکسری داده ها های جدید از آنها استخراج گردید. پس از تکمیل داده ها، لایه های اطلاعاتی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی با استفاده از روش های فازی استاندارد گردید و داده ها در یک باز بین صفر و یک قرار گرفتند. از آنجا که داده های گردآوری شده جهت تعیین توان اکولوژی و بررسی کاربری های بهینه از اهمیت متفاوتی برخوردار بودند با استفاده از روش های تصمیم گیری چند شاخصه و مدل تاپسیس میزان اهمیت آنها مشخص شده و ضرایب اهمیتی آنها در نقشه های استاندارد شده اعمال گردید.در نهایت توان اکولوژی بر آورد شده و بر پایه توان اکولوژی سایر کاربری ها شامل، کاربری های سکونتگاهی، جنگل، توریسم، زراعت و صنعت تعیین گردید

کلیدواژه ها:

ژئومورفولوژی ساحلی ، آستارا ، برنامه ریزی توسعه ، الگوی کلان بهینه کاربری اراضی