نقش و مفهوم درونگرایی در شهرسازی اسلامی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 300

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

UVCONF01_048

تاریخ نمایه سازی: 13 آبان 1399

چکیده مقاله:

موضوع درونگرایی به عوان یکی از شاخص ترین ویژگی هاي منتسب به اسلام می باشد.اگر بخواهیم یک ویژگی مشترك بین تمام رویکردهایی که در مطالعات معماري اسلامی وجود دارد ذکر کنیم درونگرایی مسلما اولین گزینه هاست. جوامع اسلامی داراي احساس عمیق پوشیدگی و خلوت شخصی هستند که در معماري سنتی آنان بازتاب می یابد، به نحوي که خانه ها، چهره اي اندرونی و باطنیدارند، حجب و پوشیدگی خانه مسلمان , تقسیم بندي مشخص حیطه هاي اندرونی و بیرونی در شهرهاي اسلامی یکی از جذاب ترین ویژگی شهرهاي اسلامی است. درونگرایی یکی از شاخص هاي معماري شهر اسلامی و حیاط یکی از عناصر تشکیل دهنده درونگرایی است بطوری که بافت شهرهاي اسلامی مجموعه اي از خانه هاي شهري را تشکیل می دهند که اطراف حیاط بنا شده اند امروزه با حذف حیاط از معماري خانه هاي مسکونی و ایجاد ارتباط مستقیم و بدون وقفه بین فضاي درون با برون در طرح هاي جدید آپارتمانی و نادیده گرفتن مراتب عبور از فضاهاي گوناگون، نقش و کارکرد حیاط که ضمن تقلیل خستگی ها و نگرانی هاي روزانه، تلطیف روحیه و روان را بلافاصله در بدو ورود به آن موجب می شد، از بین رفته است علاوه بر آنکه انسان را بی توجه به طبیعت و پیرامون خود کرد حرمت خانه را نیز دستخوش ناامنی روانی ، عدم آسایش و آرامش و مشکلات ناشی از بیرون خانه کرد. گسترش شهر و شهرنشینی در نتیجه انقلاب صنعتی و تحولات ناشی از آن و به دنبال آن فرایند شهر نشینی مدرن الگوي متفاوتی را از نظر مسکن و خانه سازي در پیش روي انسان معاصر قرار داده است