بررسی تأثیر محدودیت مالی بر رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و سیاست تقسیم سود

ساختار سرمایه، سیاست تقسیم سود و میزان ذخایر وجه نقد از عوامل اثرگذار بر ارزش شرکت می باشند. هدف اصلیشرکت های سهامی به حداکثر رساندن ثروت سهامداران است. یکی از عوامل موثر بر این امر تقسیم سود شرکتاست؛ چرا که سیاست تقسیم سود به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر مورد توجه تمامی سرمایه گذاران، شرکت ها ومؤسسه های قرار دارد. سود و وجه نقد به مثابه خون برای بدن انسان است که در صورت نبود آن شرکت ها قادر بهادامه حیات اقتصادی خود نیستند. هدف این پژوهش مطالعه تأثیر محدودیت مالی بر رابطه بین کیفیت گزارشگریمالی و سیاست تقسیم سود است. جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و نمونهمورد مطالعه، شامل 139 شرکت پذیرفته شده طی سالهای 1392 تا 1396 است. روش پژوهش توصیفی-پیمایشیو از نظر ارتباط بین متغیرها ترکیبی از علی-همبستگی است و از نظر هدف کاربردی است. برای پردازش و آزمونفرضیه ها از روش رگرسیونی و داده های تابلویی و همچنین مدل اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج به دست آمدهحاصل از تجزیه وتحلیل فرضیه ها نشان داد که کیفیت گزارشگری مالی با سیاست تقسیم سود رابطه مثبت و معناداریدارد و محدودیت مالی بر رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و سیاست تقسیم سود تأثیر منفی و معناداری دارد. باتوجه به نتایج پژوهش به هیئت مدیره پیشنهاد میشود، با تدوین مقررات بازدارنده، برای کم کردن اختلاف مبالغپیشنهادی و مصوب، و نیز کم کردن فاصله تاریخی بین تاریخ پیشنهاد و تصویب صورت های مالی، اقدامات لازم رابرای افزایش شفافیت اطلاعات مالی انجام دهند.

کلیدواژه ها:

سیاست تقسیم سود ، محدودیت مالی ، کیفیت گزارشگری مالی