بررسی خصوصیات فیزیکی وشیمیایی و تاثیر استفاده از پوسته برنج و تفاله چغندرقند، بر گرانروی محتویات روده باریک در دوره های مختلف پرورش جوجه های گوشتی

هدف از این پژوهش تعیین اثرات پوسته برنج و تفاله چغندرقند بر گرانروی محتویات روده باریک در دوره های مختلفپرورش جوجه های گوشتی بود. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی به مدتشش هفته با شش تیمار و چهار تکرار (10 قطعه) اختصاص داده شدند که تیمارهای آزمایشی شامل : 1- جیره شاهد بدون افزودنی پوسته برنج و تفاله چغندر قند 2- جیره حاوی الیاف نامحلول در دوره رشد (سه درصد پوسته برنج) 3-جیره حاوی الیاف محلول در دوره پایانی (سه درصد تفاله چغندر قند) 4- جیره حاوی الیاف نامحلول در دوره رشد و محلول در پایانی (سه درصد پوسته برنج در دوره رشد : سه درصد تفاله چغندر قند در دوره پایانی( 5- جیره حاوی الیاف محلول در دوره رشد و نامحلول پایانی (سه درصد تفاله چغندر قند در دوره رشد : سه درصد پوسته برنج در دورهپایانی) 6- جیره حاوی توام الیاف محلول و نامحلول در دورهی رشد و پایانی (یک و نیم درصد پوسته برنج و یک نیم درصد تفاله چغندر قند در دوره ی رشد و پایانی). نتایج این آزمایش نشان داد که اثر استفاده از منابع الیاف محلول ونامحلول در سنین مختلف بر گرانروی محتویات روده در سن 42 روزگی معنی دار نبوده ولی در سن 24 روزگی برگرانروی محتویات ایلئومی تاثیر معنی داری داشته است (P<0/05). در تیمار شاهد که هیچ منبع الیافی اضافه نشدهبود بیشترین گرانروی داشت، در صورتی که تیمار شش که حاوی توام الیاف محلول و نامحلول بود کمترین گرانروی رادر سن 24 روزگی به خود اختصاص داد که بر خلاف انتطار بود. به طور کلی نتایج آزمایش نشان داد که استفاده ازمنابع الیاف محلول و نامحلول در سن 24 روزگی از پرورش، سبب بهبود گرانروی شده و شرایط خوبی را برای بهبودقابل هضم در محیط دستگاه گوارش فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

جوجه گوشتی ، پوسته برنج ، تفاله چغندر قند ، گرانروی محتویات روده ، الیاف محلول و نامحلول ، دوره های مختلف