علی اصغر کاردل - دانش آموخته کارشناسی ارشد تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
محمد کاظمی فرد - عضو هیات علمی گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
منصور رضایی - عضو هیات علمی گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
اسداله تیموری یانسری - عضو هیات علمی گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

هدف از این پژوهش تعیین اثرات پوسته برنج و تفاله چغندر قند بر pH دستگاه گوارش و ماده خشک بستر دردوره های مختلف پرورش جوجه های گوشتی بود. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرحکاملا تصادفی به مدت شش هفته با شش تیمار و چهار تکرار (10 قطعه) اختصاص داده شدند که تیمارهایآزمایشی شامل : 1-جیره شاهد بدون افزودنی پوسته برنج و تفاله چغندر قند 2- جیره حاوی الیاف نامحلول در دوره رشد (سه درصد پوسته برنج) 3- جیره حاوی الیاف محلول در دوره پایانی (سه درصد تفاله چغندر قند) 4 -جیره حاوی الیاف نامحلول در دوره رشد و محلول در پایانی (سه درصد پوسته برنج در دوره رشد : سه درصدتفاله چغندر قند در دوره پایانی) 5- جیره حاوی الیاف محلول در دوره رشد و نامحلول پایانی (سه درصد تفاله چغندر قند در دوره رشد : سه درصد پوسته برنج در دوره پایانی) 6- جیره حاوی توام الیاف محلول و نامحلول در دوره ی رشد و پایانی (یک و نیم درصد پوسته برنج و یک نیم درصد تفاله چغندر قند در دورهی رشد و پایانی).نتایج این آزمایش نشان داد که اثر استفاده منابع الیاف محلول و نامحلول در سنین مختلف بر pH دستگاهگوارش و ماده خشک بستر اثر معنی داری داشته است (P<0/05). استفاده از تیمار پنج سبب کاهش معنی داریبر pH سنگدان در سن 24 روزگی و افزایش pH ایلئوم در سن 42 روزگی شد و هم چنین این تیمار توانستهاست ماده خشک بستر را در سن 42 روزگی افزایش دهد (P<0/05). به طور کلی نتایج آزمایش نشان داد کهاستفاده از الیاف محلول (تفاله چغندر قند) و نامحلول (پوسته برنج) سبب بهبود pH دستگاه گوارش و مادهخشک بستر نسبت به تیمار شاهد شده است.

جوجه گوشتی، پوسته برنج، تفاله چغندر قند، ماده خشک بستر، الیاف محلول و نامحلول، دوره های مختلف