اثر بخشی بازی درمانی به شیوه گروهی بر بهبود کیفیت خواب و مهارت های اجتماعی کودکان اوتیسم

این پژوهش در نظر دارد تا به بررسی اثر بخشی بازی درمانی به شیوه گروهی بر بهبود کیفیت خواب و مهارت های اجتماعی کودکان اوتیسم بپردازد. تحقیق حاضر ازنظر هدف، تحقیقی کاربردی است و از لحاظ روش از جمله تحقیقات شبه تجربی می باشد و به روش میدانی و کتابخانه ای انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کودکان طیف اتیسم تشکیل می دهند. نمونه آماری را 40 کودک طیف اتیسم در دامنه سنی 3 تا 7 سال تشکیل می دهند که به شیوه دردسترس انتخاب و وارد پژوهش شدند. برای اندازه گیری میزان مهارت های از مقیاس بلوغ اجتماعی واینلند و برای بررسی کیفیت خواب از پرسشنامه کیفیت خواب پیترزبورگ (1989) استفاده شد. آزمودنی ها به مدت هشت هفته(سه جلسه در هفته)در برنامه بازی درمانی گروهی شرکت کردند. تحقیق حاضر در مرحله جمعآوری داده و تحلیل آنها دارای دو فاز متمایز می باشد در فاز اول این تحقیق داده ها با استفاده از دو روش آمار توصیفی و استنباطی مورد بررسی و تحلیل قرارگرفتهاند. به کمک مشورت با متخصص آمار ،در آمار توصیفی از میانگین، انحراف معیار و جداول فراوانی استفاده شد. از آمار استنباطی برای تبیین روابط بین متغیرها و تعمیم نتایج به جامعه استفاده شد. لازم به ذکر است تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه24 مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین نرمال بودن داده ها به وسیله آزمون کلموگرنوف اسمیرنوف مورد آزمون قرار گرفت و به دلیل طبیعی بودن توزیع داده ها از آنکوا استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بازی درمانی به شیوه گروهی بر بهبود مهارت های اجتماعی کودکان اوتیسم اثر معنی داری دارد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، بازی های گروهی ، کیفیت خواب ، مهارت های اجتماعی ، کودکان اوتیسم