بررسی تاثیر متغیرهای فردی و متغیر خودکارآمدی بر رشد هوش فرهنگی کارکنان( مورد مطالعه: بانک تجارت)

پایین بودن یا نبودن هوش فرهنگی در عصر حاضر، برای همه سازمان ها از جمله بانک ها، مشکلاتی را در پی خواهد داشت که نتیجه ی نهایی آن، عقب افتادن از صحنه ی رقابت خواهد بود. تحقیق حاضر با هدف تعیین تاثیر متغیرهای فردی و خودکارآمدی بر رشد هوش فرهنگی کارکنان بانک تجارت صورت گرفته است. تحقیق از نوع هدف کاربردی و از نظر روش پیمایشی به حساب می آید. جامعه آماری این تحقیق، کارکنان شعب غرب و مرکز بانک تجارت شهر تهران می باشد که تعداد کل آنها600 نفر می باشند و نمونه این پژوهش تعداد 234 نفر که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. در پژوهش حاضر از روش میدانی و از پرسشنامه به عنوان ابزار جمع آوری داده ها استفاده شده است.به منظور تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های پژوهش از آمار استنباطی، پارامتریک رگرسیون خطی و از نرم افزار Spss استفاده شده است. یافه های پژوهش نشان می دهد که متغیرهای فردی بر رشد و تقویت هوش فرهنگی کارکنان بانک تاثیر دارند. از سویی دیگر نیز متغیر خودکارآمدی به دلیل به اینکه سطح معنی داری بیشتر از 0,05 دارد تاثیر معنی داری بر رشد هوش فرهنگی کارکنان بانک ندارد. با توجه به یافته های بدست آمده نتیجه می گیریم که با الگو قراردادن پیشرفت ها و موفقیت های دیگران در محیط اجتماعی و همینطور تقویت درک خودکارآمدی کارکنان جامعه آماری در محیط های چند فرهنگی می توان انگیزه ی افراد را در خصوص کسب دانش از فرهنگ های دیگر و رفتار هوشمندانه تر افزایش داد که در واقع همان سطح هوش فرهنگی است.

کلیدواژه ها:

هوش فرهنگی ، رشد هوش فرهنگی ، خودکارآمدی عمومی ، متغیرهای فردی.