گذار از ساختار شناسی به پدیدارشناسی در هرمنوتیک: (مطالعه ای بر نظرگاه پل ریکور)

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 596

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RELIGI03_044

تاریخ نمایه سازی: 13 آبان 1399

چکیده مقاله:

پل ریکور هستی زبان و نوع پویشی که وی برای این عرصه قائل است را به عنوان تمامیتی معنادار برای سفر معرفتی خود از ساختارشناسی به پدیدارشناسی در نظر گرفته است؛ به نظر می رسد که پل ارتباطی ریکور برای حرکت از نقطه A به عنوان ساختار شناسی بهنقطه B به عنوان پدیدارشناسی فرایندی به نام شک بوده است؛ گو اینکه ریکور در این نکته که مسیر کوتاه درک مستقیم و شهود خوداز خود، تردید داشته و شک وی درست از همین نقطه آغاز می شود؛ البته شک ریکور منکر آگاهی از طریق آن مسیر کوتاه نیست؛بلکه وی بر این باور است که چنین نوع دانشی، بسیار ناقص و حتی کاذب است؛ درواقع دانش به اکتفای ساختار مورد تائید ریکورنیست و همین نگرش نیز ریکور را به سمت پدیدارشناسی هدایت می کند؛ چنین اهتمامی از ناحیه ریکور درنهایت بدین جهت استکه ریکور به دنبال پویایی معنا است و بر همین اساس هم وی درنهایت به این نتیجه می رسد که ارتباط بین توضیح و درک وبالعکس، چرخه هرمنوتیک را تشکیل می دهد. او تلاش می کند بین توضیح که پل معرفت شناسی است با درک که پل هستی شناسیاست؛ رابطه برقرار نماید؛ آنگاه، او این دیالکتیک به وجود آمده را از درک تا توضیح و بار دیگر از توضیح تا درک به پیش برده وسپس با حرکت رفت و برگشتی یا همان چرخه هرمنوتیکی بین فرض و اعتبارسنجی، به تفسیر محتمل تر می رسد.

نویسندگان

گل قز بیرامی

دانشجوی دکترای فلسفه و کلام اسلامی