امکان سنجی خلق کانسپت معماری ایرانی الگوپذیر از هنرهای بومی خوزستان

کانسپت معماری از عوامل مهم هویت دهنده ی طراحی و قابل تشبیه به هسته ی گیاه است که همه ی خصوصیات مربوط به ویژگی های شکلی و مراحل تکامل یک اثر را در خود ذخیره می کند، که توسط تعدادی از عناصر به مدد اندیشه ی طراح معمار به وجود خواهد آمد. هنرهای بومی خوزستان شامل: هنر بافت پارچه، گلیم، قالی، حصیر، خراطی و موارد متعدد دیگر می شود که در طول تاریخ تکوین و توسعه یافته است. این هنرها در معماری و فناوری ساختمانی استان تأثیرگذار بوده است و آثار معماری بسیاری متأثر از ویژگی های بومی این هنرها بوجود آمده است. معماری کپر نیز همگام با سایر هنرهای بومی خوزستان مانند حصیر بافی شکل گرفته و مصالح عمده بکار رفته در آن نیز از برگ درخت نخل بوده و اجزای ساختاری آن شامل دسته های بافته شده نی برای سازه و حصیر به منظور پوشش روی کپر می باشد. هنرها و معماری بومی خوزستان از نظر طرح، فرم و شکل این قابلیت را برای معمار ایجاد می کند که از آنها در فرآیند خلق کانسپت های معماری معاصر استفاده نماید. در این نوشتار سعی شده با تحلیل خصوصیات هنر و معماری بومی خوزستان، امکانات و پتانسیل های الگودهی آن ها برای تعریف کانسپت و خلق آثار معماری در ایران، مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش از شیوه ی تحقیقی، توصیفی تحلیلی استفاده شده و گردآوری مطالب از منابع کتابخانه ای مراکز علمی و دانشگاهی چون موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی خوزستان، کتابخانه مرکزی استان خوزستان و سایت های اینترنتی جهاد دانشگاهی، سیویلیکا و نشریه های مرتبط با موضوع تحقیق، انجام گردیده است.

کلیدواژه ها:

کانسپت معماری ، هنر بومی ، معماری بومی ، ا ستان خوزستان ، معماری معاصر ایران