کاربست پیاده مداری در بافت تاریخی با تاکید بر پروژه های موفق جهان
محل انتشار: پنجمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و دومین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 480
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICRSIE05_106
تاریخ نمایه سازی: 1 آبان 1399
چکیده مقاله:
بافت های تاریخی به عنوان یکی از بافت های ناکارمد شهری زمانی یکی از مهمترین و کارامد ترین پهنه های شهرها محسوبمی شدند که با گسترش شهر و گذشت زمان به بافت های ناکارمد شهری تبدیل شده اند؛ توسعه از درون به عنوان یکی ازرویکردهای جدید شهری، توجه به بافت های تاریخی را افزایش داده است؛ تاکنون روش های مختلفی جهت بهبود وضعیتبافت های تاریخی و قرار گرفتن این بافت ها در چرخه اقتصادی- اجتماعی شهر مطرح شده است. پیاده روی که قدیمی ترین شکل جایجایی انسان به خصوص در مقیاس محله ای است می تواند به عنوان رویکردی که امروزه در شهرها بدان بی توجهیشده است موجب بهود وضعیت بافت های تاریخی گردد و رونق شهری را به بافت های تاریخی برگرداند. از این رو در اینپژوهش با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی و با بررسی اسناد کتابخانه ای سعی در تحلیل جایگاه پیاده مداری در بافت های تاریخی با بررسی پروژه های موفق در این زمینه داریم. نتایج حاصل نشان دهنده آن است که با وجود خیابان های ارگانیک دربافت های تاریخی رویکرد پیاده مداری می تواند به عنوان رویکرد مناسبی جهت بهبود وضعیت این بافت ها عمل نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کیانوش ذاکرحقیقی
دانشیار گروه شهرسازی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی, همدان ایران
فاطمه محسنی زاده
دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران