بررسی و بازبینی مراکز اموزشی در اقلیم گرم و مرطوب با رویکرد استفاده بیشتر مفاهیم پایداری، اطمینان از آسایش کاربران و استفاده از حداقل منابع

طراحی و ساختار چیدمان فضا در مراكز وبنا های همساز با اقلیم باعث كاهش مصرف انرژی می شود و همین طور بهره گیریاز نور كافیبا در نظر گرفتن شرایط اقلیمی و ساختبنا همسو با اقلیم می تواند باعث كاهش مصرف انرزی شود و استفاده ازانرژی غیر فعال را افزایش دهد.از این رو شناخت كافی برای رسیدن به الگوهای مطلوب ضروری می باشد.هدف از این تحقیق دسترسی به الگو های كلیدی در طراحی مراكز اموزشی در اقلیم معتدل و مرطوب و به كار گیری الگوهابه صورت همزمان در یك طرح برای رسیدن به نمونه های ساخت پایدار با بهره گیری از انرژی غیر فعال به وسیله طراحیوكااهش سطح مصرف انرژی می باشد از این رودر این پژوهش به روش تحلیلی-توصیفی و بررسی نمونه هایی از مدارسموجود در اقلیم معتدل و مرطوب كه همساز با اقلیم طراحی شده اند پرداخته ایم و الگوهای استخراج شده كه می توانند ما رابه كیفیت مطلوب برسانند معرفی می كنیم. نتایج این پژوهش نشان میدهد كه شکست های عمودی با فواصل كم و ایجادحیاط مركزی همچنین تعبیه بادگیر های دودكش مانند می تواند اثر به سزایی در طراحی بنای اموزشی داشته باشد و همینطور الگوی مناسب برای چیدمان كلاس ها در یك سمت محور اصلی بنا می باشد.

کلیدواژه ها:

مرکز آموزشی ، اقلیم معتدل و مرطوب ، طراحی پایدار ، مصرف انرزی