اثربخشی تدریس مبتنی بر ساخت گرایی در انتقال مفاهیم ریاضی ابتدایی

نظام های آموزشی جهان برای برطرف کردن معضلات موجود به دنبال تغییر واصلاح روش ها و سیاست های پیشین خود هستند. در میان راه حل ها و پیشنهادات گسترده موجود، ساخت و سازگرایی ، می تواند پاسخی به روند پرشتاب گسترش علم و نیاز فزاینده به یادگیری وسیع تر و سریع تر علوم باشد. هدف این پژوهش تبیین تأثیر تدریس مبتنی بر ساخت گرایی در انتقال مفاهیم ریاضی دانش آموزان پایه ی ششم ابتدایی بوده است . آزمودنی های تحقیق، شامل 34 دانش آموز دختر پایه ششم تحصیلی مدرسه حضرت سکینه (س) شهرستان گالیکش بودند که در یک کلاس پایه ی ششم ابتدایی به تحصیل، اشتغال داشتند. روش تحقیق، از نوع شبه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود.کلاس به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شد. در گروه آزمایش، تدریس درس ریاضی با روش های تدریس مبتنی بر ساخت گرایی، در طی یک نیمسال تحصیلی در زمان های مشخص شده از قبل بدون آگاهی دانش آموز، ارایه شد و به طور همزمان، گروه کنترل، با روش تدریس متداول(سنتی) آموزش دیدند. برای بررسی تفاوت های دو گروه مقایسه ی نمرات هر گروه، قبل و بعد از مداخله، از آزمون های آماری t استودنت (گروه های مستقل و وابسته) استفاده شد . یافته های تحقیق، نشان داد که فهم و درک ریاضی گروه کنترل که با روش تدریس متداول(سنتی) آموزش دیده اند از گروه آزمایش، که با روش های تدریس مبتنی بر ساخت گرایی آموزش دیدند، کم تر است. هم چنین، از نظر مقایسه میانگین نمرات و براساس فرضیات مقایسه ای، ادراک ریاضی گروه کنترل کاهش قابل محسوسی را از گروه آزمایشی نشان داده است و این تفاوت، براساس سطح خطا Sig بدست آمده معنی دار می باشد.

کلیدواژه ها:

ساخت ، ساخت گرایی ، انتقال مفاهیم ، ریاضی