اثر بخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر وابستگی و صمیمیت زناشویی ادراك شده

در میان انسان ها، نیاز و تمایل فراوانی به تعامل و برقراري ارتباط با دیگران وجود دارد. ایفاي نقش زن ومرد مستلزم داشتن آگاهی از قواعد ارتباطی است تا بتوان در یک تعامل موثر اجتماعی هم منشا اثر بوده وهم اثراتی نیکو از دیگران بپذیرد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بروابستگی و صمیمیت زناشویی ادراك شده بود. براي این منظور، 30 نفر از کارمندان متاهل شرکت پارسآرا به روش نمونه گیري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش ( 15 نفر) و گروهکنترل ( 15 نفر) قرار گرفتند.سپس آموزش تحلیل رفتار متقابل به مدت 8 جلسه براي گروه آزمایش برگزارشد. گروه ها قبل و بعد از انجام مداخله، با پرسشنامه ي وابستگی هرشفیلد و همکاران ( 1977 ) و پرسشنامه يصمیمیت زناشویی واکر و تامپسون ( 1983 ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان دادکه بین دو گروه آزمایش و کنترل در وابستگی و صمیمیت زناشویی تفاوت معنا داري وجود دارد. براساسیافته هاي این پژوهش آموزش تحلیل رفتار متقابل منجر به کاهش وابستگی و افزایش صمیمیت زناشوییدر گروه آزمایش شد و می توان از این آموزش در جهت بهبود روابط زناشویی و کاهش مشکلات بینزوجین استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

تحلیل رفتار متقابل ، وابستگی و صمیمیت زناشویی