پژوهشی در آیین دخمه گذاری زرتشتیان با اتکاء به شواهد نویافتة تدفینیِ کوه حسین (نقش رستم) مرودشت

تدفین از جمله مدارک مهم در شناخت مذهب و ایدئولوژی دورة ساسانی است که تاکنون گونه های متنوعی از آن در فعالیت های باستان شناختی مورد شناسایی و مطالعه قرار گرفته است. بر این اساس در پژوهش حاضر، ساختارهای تدفینی موجود در ارتفاعات حسین کوه مرودشت با هدف شناسایی، معرفی و تحلیل کارکرد و پیوند این سازه ها با یکدیگر مورد بررسی قرار می گیرد. در این فرآیند و در گام نخست با اجرای عملیات میدانی، تمامی شواهد مادی مرتبط با این موضوع در لبة جنوب شرقی کوه حسین در نزدیکی روستای حاجی آباد مرودشت شناسایی و بررسی شد. طبق نتایج این پژوهش مشخص گردید که میان آثار شناسایی شده در کوه حاجی آباد ارتباط تنگاتنگی برقرار بوده؛ به طوری که می توان مجموعة کاملی از تدفین های متعلق به زرتشتیان را مشاهده نمود. در نتیجه، آثار موجود در این کوه، اعم از دخمه ها و استودان ها (که چارچوب اصلی پژوهش حاضر را تشکیل می دهند)، علاوه بر ارتباط مستقیم با یکدیگر، وجود سلسله مراتب در امر دخمه گذاری و آداب و رسوم مربوط به آن را نیز به نمایش می گذارند. این آثار که با توجه به تاریخ گذاری های صورت گرفته، مربوط به دورة ساسانی و صدر اسلام هستند، جایگاهی در جهت تدفین اجساد مردگان شهر استخر و محوطه های اقماری آن به شمار می آمده است

کلیدواژه ها:

دورۀ ساسانی ، زرتشتیان ، دخمه گذاری ، دخمه ، کوه حسین ، مرودشت.