بررسی نقش آموزش همگانی مقابله با ویروس کرونا در افزایش آمادگی و تاب آوری بیمارستانها در مدیریت بحران

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,924

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISPMC01_006

تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1399

چکیده مقاله:

آمادگی بخش بهداشت ودرمان کشور به ویژه بیمارستانها، به عنوان نهاد ارائه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی در کاهش قابل توجه مرگ ومیر و آسیب های جسمی و روانی ناشی از حوادث غیر مترقبه و بروز وضعیت های اضطراری یک امر حیاتی وضروری است و لذا سازماندهی واعمال مدیریت کارآمد بیمارستانها و مراکز بهداشتی ودرمانی به هنگام بروز بحران، درعملکرد مطلوب و بهینه این نهادها تاثیر بسزایی دارد. از طرفی یکی از بحرانهای شایع دهه اخیر وجود بیماری های ویروسی و یا عفونی با قابلیت اپیدمی بالای آن از جمله ویروس کرونا است. کرونا برای نخستین بار در سالهای نخست قرن 21 میلادی یعنی حدود 18 سال پیش شیوع یافت که در آن زمان به «کرونا سارس» معروف شد. همچنین آمار و ارقام حاکی از مرگ و میر 10 درصد از افراد مبتلا به این ویروس بوده و حدود 10 سال بعد، این ویروس با نام علمی «کرونا مرس» و مرگ و میر 30 درصدی مبتلایان شیوع پیدا کرد و از اوایل سال 2020 میلادی هراسی در دنیا به پا کرده است. لذا با توجه به اهمیت موضوع این پژوهش با هدف بررسی نقش آموزش همگانی مقابله با ویروس کرونا در افزایش آمادگی و تاب آوری بیمارستانها در مدیریت بحران در قالب یک مطالعه توصیفی تحلیلی انجام گرفته است. فرایند طراحی برنامهی مدیریت بحران بیمارستان کم و بیش از فرآیندهای استاندارد کلی برنامه ریزی تبعیت می کند.در برنامه ریزی مراکز بهداشتی درمانی هرجامعه باید به قوانین و دستورالعملهای موجود در زمینه ی استانداردهای فضاهای درمانی و راهنماهای تهیه ی برنامه ی مدیریت بحران بیمارستانی که از سوی مراجع رسمی ارائه می شوند توجه خاص نمود و الزامات آنها را درتهیه ی برنامه لحاظ نمود. همچنین با توجه به اهمیت و ضرورت اطلاع رسانی و آموزش همگانی در پیشگیری، مراقبت و درمان ویروس کرونا گروه آموزش به بیمار معاونت درمان دانشگاه با همکاری دفاتر مدیریت های پرستاری بیمارستانهای تحت پوشش بایستی نسبت به برنامه ریزی در خصوص آموزش مراجعین اعم از بیماران، همراهان و تمامی مراجعین به به مراکز تابعه اقدام نماید. بنابراین ضروری است که هربیمارستانی براساس منابع، امکانات ،خطرات و ویژگی های کالبدی خود دارای یک برنامه آموزشی اختصاصی باشد که عملکرد کارامد آن را در طی برنامه های آمادگی و مانور و واکنش تضمین نماید.

نویسندگان

شیوا حسینی فولادی

دانشجوی دکترای مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، کمیته پژوهش های دانشجویان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

لاله قراچه

دانشجوی دکترای مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، عضو کمیته پژوهشهای دانشجویان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران