تحلیلی بر مؤثرترین شاخص های مکانیابی اسکان موقت نمونه موردی (شهر کرمانشاه)

ایران کشوری است که به دلیل پهنه گسترده ی آن و قرار داشتن بر روی کمربند زلزله در معرض انواع سوانح قرار دارد. در این بین زلزله بیش از دیگر سوانح در تخریب خانه های شهری نقش داشته است. آنچه مسلم است این است که پس از زلزله های ویرانگر و مخرب، نیاز به تامین سرپناه اضطراری و موقت امری واضح به نظر می آید. با توجه به اینکه اصلی ترین نیاز آسیب دیدگان ناشی از زلزله، داشتن یک سرپناه می باشد و نمی توانبعد از وقوع زلزله، سریعأ مکان های مناسب برای آسیب دیدگان زلزله را تهیه دید، باید قبل از وقوع چنین بحران هایی، مکان های مناسب از نظر دسترسی به (کاربری های شهری، داشتن امنیت، دوری از مناطق مخاطره خیز و ...) را برای آسیب دیدگان زلزله را فراهم کرد. بدین منظور پژوهش حاضر بر آن است تا مؤثرین شاخص ها در جهت مکانیابی بهینه اسکان موقت آسیب دیدگان از زلزله احتمالی را برای شهر کرمانشاه مورد بررسی قرار داده و با تلفیق برنامه ریزی صحیح، مدیریت بحران زلزله را با ایجاد تسهیلات لازم جهت شناخت مکانی مناسب برای اسکان موقت یاری نماید، به طوری که در صورت وقوع سانحه زلزله، امکان برقراری سریع اردوگاه ها برای زلزله زدگان میسر گردد. روش مورد استفاده در این پژوهش، در قالب روش توصیفی-تحلیلی، اسنادی، پرسشنامه ای و با استفاده از نرم افزار GIS انجام شده است. هدف از این پژوهش تحلیلی بر مؤثرترین معیارهای مکانیابی اسکان موقت می باشد. که از نتایج به دست آمده، شاخص های فاصله از مناطق سیل گیر، دسترسی به راه و دسترسی به مناطق آب و برق از مهمترین و مؤثرترین شاخص ها در مکان یابی اسکان موقت در شهر کرمانشاه تعیین شد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، اسکان موقت ، زلزله ، GIS ، کرمانشاه